Soldaten zijn stoer, in de ogen van een zevenjarige. Het jochie wordt als door een magneet naar hen toegetrokken. En ze hebben er schik in en spelen het spelletje mee. Een groene baret op zijn koppie, en het manneke neemt als vanzelf een even stoere houding aan. Ik ben toevallig dichtbij genoeg om het te zien en snel vast te leggen. Een ontwapend momentje op een vrijdagmiddag, in de oude stad Jeruzalem, binnen de muren. Duizenden mensen persen zich door de smalle straatjes. Toeristen, middenstanders, kinderen, ouden van dagen, mannen, vrouwen, Joden, zowel seculiere als religieuze in alle varianten, christelijke en islamitische Palestijnen. Vooral die laatste categorie, want het is vrijdag, de heilige dag voor moslims. Talrijke gelovigen haasten zich voor het middaggebed naar het grote plein op de Tempelberg, naar de Al Aqsa moskee. Op alle strategische punten en straathoeken staan groepjes zichtbaar bewapende militairen en politiemensen. Israëlische militairen en politie wel te verstaan. Ze moeten zorgen voor orde en veiligheid. Veel toeristen zullen dat in eerste instantie ook zo beleven en duiden. Maar bij veel bewoners van Oost-Jeruzalem roept dit preventieve machtsvertoon veeleer weerzin op. Het moet voor hen voelen zoals dat voor onze grootouders was in 40-45. De jaren waarin we geen baas in eigen land waren en overal met de nadrukkelijke aanwezigheid van Duitse militairen te maken hadden. Zij bepaalden onze bewegingsruimte. Onze vrijheid of onvrijheid. Waren die Duitse militairen allemaal schoften of ideologische fanaten? Zeker niet, maar ze dienden, misschien tegen wil en dank, een schofterige ideologie. Ik wil de Israëlische politiek daar volstrekt niet mee in verband brengen! Maar het wringt wel, dat nadrukkelijke machtsvertoon. En ik vraag me onwillekeurig af of het er werkelijk veiliger van wordt, of dat het veeleer aanleiding tot gefrustreerde uitbarstingen van agressie vormt. Maar vandaag dus niet, vandaag spelen militairen ontwapenend met een klein jongetje. Of moet je het andersom zeggen: een kind treedt de machten ontwapenend tegemoet. Zo bezien krijgt dit tafereeltje haast Messiaanse proporties!
