Eigenlijk zou ik helemaal niet willen schrijven over Kylian Mbappé. Deze begaafde voetballer van Paris Saint Germain heeft al meer dan een jaar laten doorschemeren dat hij naar Real Madrid wilde verkassen, maar de Fransen hebben hem weten te behouden voor hun hoofdstedelijke topclub. Hoe? Naar verluidt onder meer door een maandsalaris met zes nullen, en een eenmalige bonus van hetzelfde kaliber. En dan heb ik nog niet eens gezegd wat voor cijfer er voor die zes nullen staat. Ik vind voetbal een geweldige sport, ik hoop het zelf te blijven doen zolang mijn leeftijd en conditie het toelaten, al is het dan steeds meer walking in plaats van running. Maar ik zou tegelijkertijd zo hard mogelijk willen roepen: schaf het geld in de sport af! Vroeger had je ‘semi-profs’in de voetballerij. Dat was nog enigszins aanvaardbaar. Coen Moulijn had een herenmodezaak, Gerrie Terhorst van Sparta was doordeweeks melkboer en zo hadden de meeste voetballers, ook op Hollands hoogste niveau, doordeweeks een beroep. Dankzij de zondagse schnabbel hadden ze iets meer speelruimte, maar niemand verdiende zoveel dat hij een 'zaakwaarnemer' in dienst hoefde nemen. Men werd niet 'weggekocht', met als bijkomend voordeel dat teams jarenlang nagenoeg ongewijzigd bleven en zich daardoor tot een hecht collectief konden ontwikkelen. Natuurlijk verkaste er wel eens iemand naar een andere club, maar in zijn algemeenheid speelden spelers levenslang bij hun MVV, PSV of ADO. De clubs hoefden de aandelenmarkt niet op, waren niet afhankelijk van sponsors en konden geleid worden door bestuursleden met gezond verstand die van mensen en van hun club hielden en geen behoefte of noodzaak hadden om zich als managers en commissarissen te afficheren. De rol van het grote geld heeft om te beginnen gemaakt, dat clubtrouw een illusie is geworden, al zal elke speler en trainer die zich laat wegkopen, roepen dat hij bij Ajax/PSV/ Sparta of noem het maar, zijn mooiste tijd heeft gehad. Terug naar Kylian Mbappé. Hij zal, daar staan zijn Afrikaanse roots garant voor, ongetwijfeld zijn hele extended family laten meedelen in zijn fortuin, en wie weet geeft hij kapitalen aan goede doelen. Maar het is krankzinnig, meer nog, het is amoreel, dat iemand in de ‘brood en spelen’ business miljoenen verdienen kan en dat anderen over zijn rug nog eens zoveel opstrijken. Je kunt het hem niet eens kwalijk nemen dat hij er niet wakker van ligt. De mannen en vrouwen met het euroteken in hun staalharde ogen liggen er ook niet wakker van trouwens. Maar zij zijn in hun sector schuldig aan het grote kwaad dat onze samenleving met zijn afgod ''vrije markt' over de hele linie doodziek heeft gemaakt.
Henk Fonteyn
Comments