En toen was het maandag. De langste dag alweer voorbij, de warmste dag in aantocht. Het is de dag dat vanwege een grote storing 112 een tijdlang niet meer bereikbaar was. Het is de dag waarop men per ongeluk – heel eventjes maar - in plaats daarvan het telefoonnummer van de Telegraaf als noodlijn had gekozen.O ironie van het lot! Het is de dag waarop Maarten van der Weijden zijn Elfstedenkruisje kreeg omgehangen, met een paar warme woorden en een spontane zoen van de bij leven al legendarische mede sportman, Reinier Paping. Het is de dag waarop in Istanbul het recht en de democratie een overwinning behaalden. Een dag die de hoop voedt, dat Turkije niet zomaar afglijdt naar een ouderwetse dictatuur. Het is de dag dat ik met gezin en vrienden uit Oekraïne ben teruggekeerd. Met een hoofd vol herinneringen en beelden. En met een dankbaar hart, omdat we er de bruiloft van mijn zoon en schoondochter mochten vieren. Wat is het lieve leven toch een wonderlijk, veelkleurig, hartverwarmend geheim en soms evenzeer een hartverscheurend raadsel. Een ding weet ik steeds meer zeker: leven doe je met elkaar!
