De paus is gestorven. Het zou vandaag of morgen zomaar weer actualiteit kunnen zijn… En dan moet er een nieuwe gekozen worden. Wie onbekend is met de structuur, werkwijze en wereldbeschouwing van het Vaticaan, valt bij het zien van de film Conclave ( naar het boek van Robert Harris) van de ene verbijstering in de andere. Al die eerwaarde heren, het zijn uiteraard alleen mannen, die daar achter slot en grendel moeten beslissen wie van hen de lege stoel van Petrus gaat vullen, blijken ondanks de uniforme kledij bepaald niet op één lijn te zitten. Van ultraconservatieve fundamentalisten, voor wie homoseksualiteit een doodzonde is en de Islam de ultieme manifestatie van satan, tot liberale theologen die zich ernstig zorgen maken over de kloof tussen de traditionele kerkleer en -praxis en de hedendaagse mens. Om nog maar te zwijgen van het zwaar beschadigde imago door de misbruikschandalen. Ook eerzucht, ambitie en ijdelheid spelen een grote rol en eigenlijk doet de hele pausverkiezing onthutsend veel denken aan de ordinaire machtsstrijd met alle bijbehorende opportunisme, gekonkel, verdachtmaking en manipulatie die we helaas van de hedendaagse politiek gewend zijn. Maar gelukkig, de film laat ook licht vallen op de integriteit, trouw, moed en eerlijkheid van mensen die oprecht dienaar van God en mensen willen zijn en niet hun eigen positie of status laten prevaleren. Met een prachtige hoofdrol voor Ralph Fiennes als kardinaal Lawrence. Hoewel de film naar mijn smaak op enkele punten een beetje over the top is qua effectbejag en intriges, levert het een meeslepend verhaal, prachtige beelden en een expliciete boodschap tegen extreem-rechts fundamentalisme. Wat mij betreft zijn de 120 minuten voorbij gevlogen!
Comments