Ik bevind me aan boord van de Willem Barentsz. Paradepaardje van rederij Doeksen. Met een gezagvoerder met hoorbaar Duitse ouders die ons in zeer correct Nederlands dat niettemin aan Prins Bernard doet denken, welkom heet en op de mondkapjesplicht in het openbaar vervoer wijst. Het is tien over half een, de scheepshoorn loeit en langzaam glijden we de haven van West Terschelling uit. Achter mij liggen drie dagen Inspiratiefestival. Een tweejaarlijks evenement dat, met een jaar corona-uitstel, voor de derde maal georganiseerd werd door de samenwerkende kerken op het eiland, met wat steun van landelijke PKN-organen.
Het gezicht van het Inspiratiefestival is dominee Mathilde de Graaff, als predikant verbonden aan de PKN gemeente die samenkomt in ET 10, een modern kerkgebouw in de nabijheid van het strand van Midsland. Zij verwelkomde op vrijdag de boot met festivalgangers op de kade van West-Terschelling, getooid met regenboogsjaal en een Terschellingse vlag. Een echte, warme gastvrouw, van het allereerste begin tot op de laatste morgen, als we met een ploeg vrijwilligers ‘haar’ kerk schoonmaken.
Ik ben een groot liefhebber van de Waddeneilanden. Het gevoel van vrijheid begint bij mij zodra de veerboot zich van de kade in Harlingen losmaakt en verlaat me vervolgens geen moment meer. En ik ben de enige niet die ervaart, hoe de oversteek over de Waddenzee richting zo’n eiland je letterlijk meer licht, lucht en ruimte lijkt te geven in je kop en in je lijf. Ik wil maar zeggen: inspiratie valt op Tevetas hoe dan ook te halen!
Des te mooier is het, bijna vier dagen op dit prachtige ruige eiland te hebben mogen vertoeven als gast van de gezamenlijke kerken, die met een kleine, toegewijde groep vrijwilligers alles in het werk hebben gesteld om de bijna achthonderd festivalgangers een inspirerend verblijf te bieden. Met een programma dat varieert van stille meditatie tot uitbundige muziek. Met bezielde dans en hartveroverend drama door veelal jonge mensen. Met rijk gevulde lezingen van oude rotten als Erik Borgman en Gert Jan Segers. Met de humor en muzikaliteit van Gottfrid van Eck en zijn medemuzikanten en nog zoveel meer.
Ik ga terug naar de wal, waar mijn roeping ligt. Met een schoongewaaid hoofd en een dankbaar hart. Van mij mag het over twee jaar weer gaan waaien, van West Terschelling tot Oosterend!
