Kerstfeest als Christusfeest is op z’n retour in onze cultuur. Er staan al jarenlang geen rijen mensen meer te wachten in de kerstnacht tot eindelijk de kerkdeur opengaat. In een kerkdienst op kerstmorgen zitten zelfs nauwelijks meer mensen dan op een doorsnee zondag in het jaar. Als aanjager voor medemenselijkheid is Kerst echter nog altijd een ijzersterke factor. Zelfs de reclame die op popt als ik een spelletje Wordfeud op mijn iPhone speel, vestigt in deze dagen mijn aandacht op menslievende projecten als Mercy Ships. Ook als gezins-en familiefeest blijft Kerst onverminderd belangrijk. En ronduit in de lift zit Kerst als lichtfeest. De donkere dagen vragen om een tegenreactie en steeds meer mensen storten zich op de kerstverlichting van huis en tuin. Overdadig vaak in mijn ogen, met smakeloze kerstmannen en arrenslee met rendieren en heel veel lampjes. Op mijn slechtste momenten denk ik dat al dat vertoon typerend is voor een toenemend gebrek aan diepgang en spiritualiteit in onze westerse cultuur. Maar als ik mezelf dat hoor zeggen of denken, hoor ik ook hoe denigrerend en arrogant zoiets klinkt. Het is natuurlijk ook een kwestie van smaak en ook in mijn huiskamer is kerstversiering (zij het in mijn ogen heel wat stijlvoller en artistieker) aanwezig. En hoe dan ook deel ik met alle versierders in deze donkere dagen de behoefte aan licht. Desnoods kunstlicht!
Comments