Even dacht ik deze week een writers block te hebben. Maar gelukkig, Urk liet het weer stromen! De Sionkerk heeft namelijk publiekelijk kenbaar gemaakt, via een heuse ‘voorlichter’ nog wel, per direct over te schakelen op het oude normaal. Gewoon met de hele goegemeente in de kerk, liefst tweemaal per zondag, en niks geen gedoe met mondkapjes en anderhalve meter. Wie een lelijk hoestje heeft, moet zo verstandig zijn, thuis te blijven. Maar verder worden de Urker stammen genodigd weer massaal op te gaan naar Sion! Dit vanwege de zielennood van het vissersvolk. Ik kan er niks aan doen, maar ergens appelleert dit stukje burgerlijke gehoorzaamheid wel aan de rebel in mij. Zeker waar het overheidsbeleid met elke persconferentie meer zwalkend wordt. En toch ...ik vind de actie van de kerkenraad van de Sionkerk vooral kwalijk en getuigen van een schrijnend gebrek aan solidariteit. Hiermee wordt ''naar buiten toe " voor de zoveelste maal het beeld bevestigd, dat veel van mijn niet kerkelijke collega’s en vrienden toch al te vaak hebben van geïnstitutionaliseerde religie, namelijk dat gelovigen bovenal op eigen voordeel (noem het 'zielenheil' voor mijn part) gericht zijn, met hun rug naar de samenleving staan, en als het zo uitkomt hun gedrag legitimeren met een beroep op Gods wil en "Gods Woord". In de Sionkerk zal men zich nu mogelijk beroepen op een uitspraak van de apostel Petrus, dat men God meer gehoorzamen moet dan mensen. In lijn daarvan hebben door alle eeuwen heen in extreme situaties van bezetting en dictatuur gelovige mensen, niet zelden daarvoor betalend met hun leven, hun nek uitgestoken voor gerechtigheid en humaniteit. Dat verzet was voor hun de uiterste consequentie van trouw zijn aan het evangelie van Jezus Christus. Maar kom op zeg, de coronamaatregelen leveren (soms lastige en deels onbegrijpelijke) beperkingen op, maar nergens wordt het ons van overheidswege onmogelijk gemaakt om het evangelie te verkondigen en te beluisteren, laat staan om ernaar te handelen. Ook op Urk is Internet, tot in de kajuiten van de vissersboten toe. De dominee van de Sionkerk kan voluit preken, online zelfs voor veel meer mensen zijn stem laten horen dan er ooit in de Sionkerk passen. Ook is er geen enkel wettelijk obstakel voor kerkenraad en gemeenteleden om juist in deze tijd, waarin solidariteit een evangelisch 'Gebot der Stunde' is, creatief en actief zielszorg te bedrijven. Maar mensen op te roepen, massaal naar Sion op te gaan, gebruik makend van de traditionele macht die je op een conservatief dorp als Urk als kerkenraad nu eenmaal bezit, vind ik het tegendeel van zielzorg! De meest kwetsbaren worden in gevaar gebracht of buitenspel gezet. Wat drommel. ik zou er haast zielennood van krijgen!
