Ted Meines is niet meer onder ons. Verzetsman, generaal, Indië-veteraan, dikke vriend van de Oranje-familie, en bovenal: een ‘’vader voor alle militaire veteranen”. Vijfennegentig jaar is hij geworden, en bijna tot op het laatst heeft hij zich op allerlei fronten ingezet voor maatschappelijke en politieke waardering, erkenning en goede zorg voor de militaire veteraan.
Op Facebook zijn na zijn verscheiden veel herinneringen geplaatst. Ik was onder de indruk van een interview door Ellen Klaver, waarin hij vertelde dat na de Tweede Wereldoorlog zestien van de twintig jonge mannen met wie hij zich had ingezet om Joodse kinderen uit de klauwen van de Nazi’s te houden, niet meer in leven bleken. Voor hem aanleiding om te besluiten, de rest van zijn leven heel bewust in dienst van mens en samenleving te stellen, en daarmee, naar zijn diepe overtuiging, in dienst van God die voor hem kennelijk nog een opdracht had.
Ontwapenend vertelt hij over zijn levensloop, zonder poeha of pretenties. Een troepenman, levend vanuit het motto: er bestaan geen slechte soldaten, alleen slechte commandanten.
In het interview vertelt hij ook over de drie pijlers van zijn leven: zelfvertrouwen, vertrouwen in de ander (onmisbaar in de krijgsmacht! ) en Godsvertrouwen. Neem er even een half uurtje de tijd voor, je ontvangt er levenswijsheid en een blij gevoel voor terug!