Viva Alanya! (3)

“Is het niet gevaarlijk daar?” Die vraag is me geregeld gesteld in de aanloop naar mijn verblijf hier in Turkije. Ik ken die vraag. Die klinkt ook als ik naar Israël en de Palestijnse gebieden reis. Een zinnig antwoord erop heb ik eigenlijk niet. Niemand weet immers welke fanatici waar en wanneer een aanslag zullen plegen.

Opmerkelijk trouwens hoe we collectief aan een uitermate zwak korte termijn geheugen lijden. Immers, niemand aarzelt vandaag nog naar Spanje of Engeland te reizen. Alsof daar niet buitensporig bloedige aanslagen in de Londense metro en op het treinstation in Madrid hebben plaatsgevonden, en dat is bepaald nog geen decennia geleden!

Mijn antwoord luidt daarom: het is hier niet gevaarlijker dan in willekeurig welke andere grote stad waar ook ter wereld. Er is geen enkele garantie dat hier nooit een aanslag gepleegd zal worden. Maar men is hier door schade en schande wel extra alert, dus de kans is misschien kleiner dan gemiddeld.

Wat hier in Turkije echt gevaarlijk is, dat is oversteken als het voetgangerslicht op groen springt. Na drie weken verkeerservaring kan ik met behoorlijk veel zekerheid voorspellen dat er op dat ogenblik nog minimaal twee gemotoriseerde voertuigen met hoge snelheid door het rode licht zullen razen. De argeloze Hollander die hier in blind vertrouwen bij “groen” de rijbaan opstapt, zal hoogstwaarschijnlijk binnen de kortste keren in een van de vier ziekenhuizen liggen. Waar ik hem dan elke donderdagmorgen trouw zal komen bezoeken namens de Nederlandse interkerkelijke gemeente alhier.