Is het u wel eens opgevallen hoeveel mensen zeggen: de media heeft… Ik bedoel: met een werkwoordsvorm in het enkelvoud, alsof de media één enkele instantie is. Taalkundig klopt dat niet: media is meervoud van medium en het zou dus correct zijn om te schrijven: de media hebben…
Maar de verschrijving symboliseert misschien wel hoe groot de invloed van de media is! Ik ben daar de afgelopen maanden tijdens mijn verblijf in Turkije sterk bij bepaald door de vele mailtjes, whats-appjes en andere berichten vanuit Nederland die allemaal als teneur hadden: ben je wel veilig daar?
Klaarblijkelijk rees uit het de berichtgeving het beeld op van een door een meedogenloze dictatuur en geheime politie geregeerde staat, waar mensen met afwijkende gedachten of geloofsopvattingen permanent in angst moeten leven.
Ook mijn thuisfront werd regelmatig geconfronteerd met bezorgde vragen naar mijn welzijn, en dat ik vast wel heel voorzichtig moest zijn in wat ik in het openbaar schreef en zei (en preekte… ik was daar immers als dominee voor de Nederlandse gemeenschap). Heel toegespitst gezegd: ik kreeg de indruk dat men in Nederland het idee heeft dat Turkije onder Erdohan ongeveer vergelijkbaar is met Duitsland onder Hitler, en ik heb de vergelijking tussen beiden dan ook meer dan eens horen maken.
Ik heb Erdohan natuurlijk ook tekeer horen en zien gaan en hem de stuitende en volstrekt onterechte beschuldiging horen uiten dat Nederlanders de achtduizend vermoorde mannen van Srebrenica op hun geweten hebben. En ik stem in met iedereen die zich bezorgd afvraagt wat het betekent voor de toekomst van Turkije als hij meer en meer macht naar zich toe zal trekken. Maar het beeld van een bange, onderdrukte bevolking klopt niet, en de Turken zijn bepaald geen kritiekloos klapvee, de vlaggen zwaaiende massa tijdens Erdohans toespraken ten spijt.
En ja, ik ben intussen weer veilig thuis!
