Het was afgelopen maandag groot feest in Jeruzalem. Netanyahu dankte (in deze volgorde) de Eeuwige, Donald Trump en de bevolking van de Verenigde Staten van Amerika, “het machtigste land ter wereld”, voor de verhuizing van de Amerikaanse ambassade naar Jeruzalem, door hem nog eens nadrukkelijk getypeerd als de ene, ongedeelde, eeuwige hoofdstad van de Joodse natie. De Schepper van hemel en aarde en de dienstdoende president van de Verenigde Staten hebben klaarblijkelijk intensief samengewerkt om op 14 mei 2018 een daad te stellen! De hele wereld mag het weten, God is on their side! Netanyahu, die een in veel opzichten bedreigd land en volk door de storm van de tijd moet voeren, voelde zich overduidelijk sterk en onkwetsbaar. Want wat kan Israël gebeuren als God en de Verenigde Staten zich zo duidelijk achter het huidige beleid scharen? Hij waagde zelfs, het “this very moment” met scherp schieten op Palestijnse demonstranten aan de grens met Gaza als heldendaad van “onze dappere soldaten” te typeren. En tot slot klonk natuurlijk het obligate “God bless America, God bless Israel, God bless Jerusalem!” Op dat moment was het dodental aan Palestijnse kant al opgelopen tot boven de veertig. Ik sluit niet uit dat hardliners binnen Hamas deze slachtoffers van tevoren ingecalculeerd hadden en dat ze er gretig gebruik van zullen maken voor hun eigen ideologische en propagandistische agenda. Maar dat maakt de Godtalk rond de openingsceremonie in mijn oren niet minder opportunistisch. Toch de Tien Geboden er nog eens op nalezen!
