Onze (en ook "mijn") Culemborgse dominee Henri Veldhuis is tijdens zijn wandelvakantie in Engeland plotseling overleden. Zijn overlijden rijmt op zijn leven: het heeft grote impact op velen! Ik schreef ter nagedachtenis:
Dat zomaar onderweg je hart niet langer wilde kloppen,
plotseling je stappen stokten,
dat plannen plannen blijven, nooit meer uitgevoerd.
Dat jij, die losse eindjes niet verdroeg,
die graag van a tot z ‘t gebeuren controleerde
en liefst tot in de puntjes regisseerde,
dat jij nu alles los hebt moeten laten.
En dat je niet meer weet van alle grote gaten
die door jouw uitval hier gevallen zijn.
We hadden nog zoveel van je tegoed!
We hadden je nog zoveel goeds gegund!
Liefde en warmte, als een mantel om je heen,
dragen we naar je toe,
en - God mag weten hoe - proberen te geloven
dat jij nu vrij bent, opgetild, omarmd
geen eenzaam mens, niet moederziel alleen
maar thuis gekomen.
