“Nu de zomer voorbij is, hebben de eerste wetenschappers zich al gewaagd aan een voorspelling voor komende winter. En als zij gelijk krijgen, dan staat ons de koudste winter in 100 jaar te wachten. De Duitse website Sputniknews.com citeert een aantal Russische wetenschappers die beweren dat de aarde in een nieuwe klimaatcyclus terecht is gekomen. In deze cyclus zou de zon minder actief zijn, waardoor het overal op aarde kouder wordt. In dezelfde voorspelling wordt gemeld dat het medio oktober al steenkoud zal zijn. Iedereen wordt daarom aangeraden om nu alvast een ski-jas, -muts en -handschoenen aan te schaffen.
Ieder jaar doen verschillende meteorologen voorspellingen voor de winter. Naast de zonneactiviteit zijn er ook een heleboel ‘volkswijsheden’ die de hoeveelheid kou of sneeuw voor komende winter zouden moeten voorspellen. Zo wordt bijvoorbeeld in Frankrijk de lengte van de Gele Gentiaan gemeten. Deze plant zou de sneeuwhoogte voor het komende seizoen zonder problemen kunnen voorspellen. Overigens zijn ook deze voorspellingen voor wintersporters uitermate positief. Het zou dus zo maar een echt strenge winter kunnen worden, met veel sneeuw.”
Zomaar wat citaatjes, geplukt van een van de talloze websites die iets te melden hebben over het weer. Teksten die in het najaar van 2018 geplaatst werden. Ik schrijf deze regeltjes in het T-shirt met korte mouwen en in korte broek, waarin ik zo dadelijk een stukje ga hardlopen onder een aangenaam voorjaarszonnetje, bij een geschatte temperatuur van een graad of 13 boven nul. Mijn in januari via Marktplaats aangeschafte schaatsen liggen nog in de gang, je kunt nooit weten nietwaar, maar eerlijk gezegd: mijn vertrouwen in de weerberichten van “wetenschappers” en ook in de zogenaamde volkswijsheden heeft de afgelopen winter opnieuw een forse deuk opgelopen. Niet dat ik daar last van heb, geef mij maar de lente en de zon! Overigens, op 10 maart, weer of geen weer, ga ik meelopen met de klimaatmars! En als afscheid aan de winter dit gedicht:
Staalblauw
Gehoord heb ik ze weer en zag ze vliegen
in v-formatie, grote ganzenvluchten.
Gezanten van het voorjaar
dat onstuitbaar
baan breekt door het donker heen.
Zag ook de krokussen hun hoofd boven de aarde steken,
’t is zonneklaar, de winter gaat verliezen!
Alleen …
ik zou zo graag nog eens de sloten zien bevriezen
mijn schaatsen aandoen
en nog even voelen
dat al die tijd me niets heeft aangedaan,
dat op die smalle ijzers
ik nog altijd zweven kan …
alsof de tijd heeft stilgestaan.
