Ook ik heb via YouTube kennis genomen van de denkbeelden en “humor” van de Amerikaanse prediker Anderson. Al kijkend voelde ik me bijna gegeneerd, een beetje als een betrapte stiekeme porno-kijker. Ik ben blij dat besloten is deze van zelfgenoegzaamheid druipende ijdeltuit de toegang tot ons land te ontzeggen. Maar ik sluit niet uit dat ook in Nederland veel mensen het – los van de grove manier waarop deze “dominee” zijn opvattingen uitdraagt – inhoudelijk toch in belangrijke mate met hem eens zijn. Anderson levert wat in onze dagen voor veel mensen een behoefte lijkt te zijn: een overzichtelijk wereldbeeld waarin geen twijfel bestaat over wie de good guys en wie de bad guys zijn. Deze “haatprediker” kunnen we dan buiten de deur houden, maar het soort prediking, dat het kwaad altijd bij “de ander” situeert, -anders geaard, anders gelovig, anders politiek georiënteerd – vindt in ons land ook zonder zijn grove retoriek al bedenkelijk veel weerklank. Filosoof Bart Brandsma zegt er vandaag in TROUW behartigenswaardige dingen over: "We hebben de opdracht om de wereld wat mooier te maken." Iets vaker zijn advies volgen, zoals verwoord in de kop boven deze blog, lijkt me een aanbevelenswaardige stap in die richting.
