Komende weken reizen we mee met een postduif, de profeet Jona (zijn naam betekent duif). Een mens met een missie. Tegen wil en dank. Misschien wel het meest humoristische boekje in de bibliotheek die Bijbel heet! Jona, die van die walvis, u weet wel…
Eerste bedrijf: de missie
‘Duif’, hebben mijn vader en moeder me genoemd.
In Israël is je naam je levensprogram.
Ze hoopten kennelijk dat mijn leven een hoge vlucht zou nemen.
Dat is ook gebeurd.
De Eeuwige heeft me tot spreekbuis geroepen.
Postduif zijn, dat is mijn missie.
Als Zijn woorden aan mij geschieden, kom ik in beweging.
Uitgezonden in dienst van vrede en recht.
Maar nu dienstweigeraar!
Naar Nineve wil Hij me sturen, naar de Bloedstad.
Daar waar het kwaad ten hemel schreit.
"Nog veertig dagen en dan…!"
Dat moet ik daar rondbazuinen.
Code rood, hoogste alarmfase.
Allemaal omkeren, anders zou Hij het zelf doen.
Van mij mag het!
De wereld zou ervan opknappen!
Maar ik ken mijn Opdrachtgever.
40 spelt Hij in in letters als: EINDELOOS GEDULD.
Ik naar Nineve?
En dan, mission completed, moeten constateren
dat genade voor recht gaat…?
Ik ken Hem zo goed!
Ik deserteer.
Deze vogel is gevlogen.
Over zee, daar vindt Hij me niet.
(Maak ik mezelf wijs...)
コメント