Crisistijd leidt tot veel creativiteit! Goede bekenden in ons stadje bedachten de poetry lane: een paadje voor hun deur, omzoomd door knotwilgen, dat door wandelaars, hardlopers, hondenuitlaters en moeders met kinderwagens wordt begaan. Ook, en juist vaker nog, in deze tijd van beperkte bewegingsmogelijkheden. Ze deden een oproep via de mail aan hen bekende poëzieliefhebbers om wat tekst te produceren. De reacties waren ruim voldoende om alle twintig wilgen van een of twee gedichten te voorzien. Heuse sonnetten, vrij werk, haiku’s, een limerick. A-viertje geprint, plastic hoesje erom, touwtje, klaar. Een grote mensengedicht op volwassen ooghoogte, en een kindergedicht op kinder-ooghoogte. En met dit mooie lenteweer zitten onze vrienden nu dagelijks in hun voortuintje te genieten van de aanblik van mensen, die even stilstaan bij woorden die de voor ons allen herkenbare situatie op net iets andere wijze belichten. Mijn gedichtje hangt er ook bij:
Quarantaine-tijd
Dat we de tijd verdrijven kunnen
is een illusie, onbegonnen werk,
een strijd die we bij voorbaat
gaan verliezen.
Maar kiezen we ervoor om
hier en nu het leven te omarmen
elkaar met zorg en aandacht
te verwarmen,
dan ademt iedere seconde
eeuwigheid!
Een buurtgenoot, pedagoge, bedacht dat met stoepkrijt heel veel mooie dingen gedaan kunnen worden. Overal waar kinderen thuis zitten, heeft ze een doos krijtjes gebracht, met voor elke dag een idee om uit te werken. Zo waren er gisteren ineens “elfjes” te lezen op de tegels voor het seniorenappartement in onze wijk. Daar wordt een mens toch vrolijk van?
Niet alles is om blij van te worden. In mijn directe omgeving zijn de afgelopen week ten gevolgde van het virus drie mensen overleden. Twee van hen waren tot voor twee weken volop in de running, vol plannen, met gevulde agenda’s en een druk sociaal leven.
Blij werd ik wel van de Passion, gisteravond. En blij word ik van de veerkracht van ondernemers, artiesten, musici, sportinstructeurs en noem maar op, die binnen de beperkingen kansen creëren om te doen waar ze goed in zijn. Waarmee ik terug ben bij de poetry lane: links om of rechts om, we zullen het leven vieren!
