Ik ben nog niet helemaal wakker. M’n nachtrust was dan ook van betrekkelijk korte duur. Met vrouw en (volwassen) dochters heb ik meegelopen in de Nacht van de Vluchteling. Een rondje Amersfoort en omgeving. Prachtige wandeling trouwens, en alles en iedereen in opperbeste stemming, regen of geen regen. Je wordt ook vanzelf vrolijk als je ziet, hoeveel en hoeveel verschillende mensen, - ras, leeftijd, gender, nationaliteit – deelnemen aan zo’n evenement. Nog vrolijker word ik als ik lees, hoeveel geld er bijeengebracht is en nog wordt, voor hulp aan vluchtelingen. Voor hulp in de eigen regio, ik zeg het er maar even bij. Dat is zo’n term die politici van een bepaalde richting graag in de mond nemen, vooral als ze liever niet teveel nieuwkomers deze kant op zien komen: “opvang in de eigen regio”. Makkelijk gezegd, in de praktijk knap ingewikkeld. Een failliet land als Libanon is “de eigen regio” van talrijke Syrische vluchtelingen, en wie in Soedan of Congo op de vlucht moet, komt vaak het land niet uit, blijft “in de eigen regio”, maar loopt daar enorme risico’s. Maar natuurlijk verdient het in z’n algemeenheid de voorkeur, dat mensen niet al te ver van huis op drift raken. Je zult maar ergens in het niemandsland tussen Belarus en Polen belanden, moeiteloos op te offeren pionnetjes in het politieke schaakspel van de grote bazen. Het lijkt mij vanzelfsprekend, dat volgend jaar alle leden van onze nieuwe regeringscoalitie meedoen aan de Nacht van de Vluchteling! Met Mona, Geert, Gidi en Faber voorop!
Comments