Er gaat een nieuwe wind waaien! De rede van Geert Wilders klonk als een Pinksterpreek, De zon gaat weer schijnen in Nederland! ‘Hoop, lef en trots’ zijn de kernwoorden waarmee de regeringscoalitie haar plannen bekend maakt. Ik ben zo vrij geweest die leus ‘hoop, lef en trots’ te integreren in mijn Pinksterpreek van vandaag. Ik vrees dat ik, als ik straks rond tien voor half elf aan mijn overdenking begin, mezelf niet zal kunnen bedwingen om in een bijzin mijn zorg te uiten over de plannen die ons zo triomfantelijk zijn aangekondigd. Maar met woorden als hoop, lef en trots is op zichzelf niets mis en ik denk dat we daar allemaal wel een stevige portie van kunnen gebruiken. Hoop dat inzet voor wat goed is, nooit tevergeefs is. Lef om onze handen uit de mouwen te steken, ergens voor te gaan staan, en desnoods voor te gaan liggen! En trots op ons land. Op het succes van de multiculturele samenleving op tal van vlakken. Op onze mooie wandel- en fietspaden en natuurgebieden, op de vrijheid van godsdienst, vereniging en vergadering, van schoolkeuze, van meningsuiting, op het mooie wegennet waarover je ook met 120 km per uur comfortabel en snel van A naar B kunt rijden. Op onze Grondwet. Ik pas de woorden hoop, lef en trots vanmorgen in alle bescheidenheid ook toe op de christelijke kerk van alle tijden en plaatsen. Mensenwerk met alle tekortkomingen van dien. Er zijn momenten dat ik het liefst buitenkerkelijk zou zijn. Maar toch durf ik te stellen: tevens meer dan mensenwerk. Veel is er om trots op te zijn, en alle reden om in en vanuit de kerk hoop levend te houden en met lef, - dat is van harte en moedig – goed te doen. Aan alle Nederlanders en allen die bij ons verblijven.
Comments