De coronacrisis heeft in kerkelijk Nederland veel teweeg gebracht! Op meer plaatsen dan ooit tevoren zijn kerkgebouwen, ook protestantse kerkgebouwen, doordeweeks open. Het kan zijn voor een ochtend, in steden vaak in combinatie met de weekmarkt, het kan zijn voor een midweekse avond, soms ook voor meerdere dagen, afhankelijk van het aantal beschikbare vrijwilligers. Voor zover ik kan waarnemen, voorziet dit in een behoefte. Wellicht gaat zich de komende tijd het paradoxale feit voordoen, dat veel mensen dankzij de steeds professionelere streamdiensten de kerkgang op zondagmorgen voor gezien houden, maar dat de behoefte om in de loop van de week een kerkgebouw te kunnen binnenlopen voor ontmoeting, stilte, het branden van een kaarsje of het rustig luisteren naar meditatieve muziek, toegenomen blijkt.
Wat die streamdiensten betreft: steeds meer voorgangers hebben in de gaten, dat YouTube de kijkcijfers vermeldt. En natuurlijk snappen we allemaal, dat niet elke hit wijst op een devoot en aandachtig betrokken kijker, maar toch… Veel predikanten en andere kerkelijk betrokken mensen laven zich aan de ‘kijkcijfers’. Er blijken meer onzichtbare kerkgangers te zijn dan er voorheen op zondagmorgen fysiek aanwezig waren. Wie het goed meent met de kerk zal zich hier oprecht over verheugen.
Maar opgepast, Babel is nooit ver weg… Ik betrapte mezelf erop, dat ik niet wist hoe snel ik, na in een streamdienst te zijn voorgegaan, thuis naar de laptop moest rennen om te kijken hoeveel hits ik had 'gescoord'. En het is nog maar één stapje verder om ook aan de volgende verleiding toe te geven en jouw ‘kijkcijfers’ te vergelijken met die van collega’s. Jazeker, voor wie wil valt er van de coronacrisis veel te leren!
Comments