Ooit heb ik voor Sinterklaas gespeeld. Op de peuterspeelzaal in Tricht. Het verkleden vooraf zorgde voor enorme hilariteit. Eenmaal in functie heb ik geprobeerd om me bisschoppelijk te gedragen. Dat viel nog niet mee, want een van de peuters was mijn eigen dochtertje en het was aandoenlijk om haar innerlijke worsteling te zien. Ze kende die stem immers heel goed, dat was de voorleesstem waarmee ze ’s avonds in slaap werd gebracht. Maar dit was onmiskenbaar Sinterklaas. Kom daar maar eens uit als driejarige…
Wij vieren komende week Sinterklaas met het hele gezin, intussen uitgedijd naar dertien personen. Dat wordt logistiek gezien langzamerhand een behoorlijk ingewikkelde operatie, want als iedereen pakweg vijf cadeautjes krijgt, plus een surprise met gedicht, dan kom je al gauw op minstens twee-en-half uur uitpakken en voorlezen. Dat is tamelijk veel van het goede, in aanmerking nemend dat er tussendoor ook nog drink-, snoep- en plaspauzes nodig zijn. Bovendien is die spanningsboog voor de jongste generatie te lang. Wij gaan dus ‘s middags al beginnen, met de focus op de kleinsten. Het grote werk van surprises en vileine gedichten bewaren we voor ’s avonds, als grote mensen onder elkaar. En dan wordt het nog een uitdaging om klaar te zijn voor de laatste trein station Culemborg uitrijdt.
De afgelopen weken is er al heel wat tijd (en geld!) gaan zitten in de voorbereiding. En je zou je kunnen afvragen wat volwassen mensen bezielt om zoveel energie te spenderen aan deze folklore, terwijl we alles van ons verlanglijstje gemakkelijk zelf kunnen aanschaffen. Maar die vraag is goed te beantwoorden: Sinterklaas is bij uitstek een verbindend familiegebeuren, waarbij je rijmend, knippend en plakkend moeite doet voor elkaar, en blij bent dat je elkaar je liefde en waardering kunt laten merken. Om dit feest voor alle Nederlanders even toegankelijk en vreugdevol te laten zijn en blijven, heeft Piet de afgelopen jaren van kleur moeten veranderen. Wie daar nu nog moeilijk over doet, geeft te kennen met de rug naar de realiteit toe te leven en het nostalgische – maar volstrekt niet met de werkelijkheid strokende – beeld van een veilig, overzichtelijk, eendrachtig blank Holland te koesteren, dat de PVV bij de afgelopen verkiezingen zoveel stemmen heeft opgeleverd.
Comments