‘Ik heb de hoop verloren dat het CDA de kant van het recht, de rechtvaardigheid en de solidariteit met mensen in verdrukking zal kiezen. Ik voel me dan ook vervreemd van mijn partij en me er niet meer thuis, en kan nu niet anders meer doen dan mijn lidmaatschap opzeggen.’ Met deze woorden maakte Dries van Agt bekend dat hij niet langer tot het CDA gerekend wenst te worden. Na Pieter Omtzigt een tweede klinkende naam die aan deze christelijke middenpartij ontvalt. Pijnlijk voor alle mensen die zich ooit uit idealisme tot het CDA bekend hebben, verheugd over het feit dat in 1980 drie confessionele partijen, (voor de jeugdige lezertjes: CHU, de leden vanouds afkomstig uit de Nederlandse Hervormde Kerk, de AR, de leden vanouds gereformeerd, en de KVP, de leden vanouds rooms-katholiek) de kerkelijke verzuiling achter zich lieten en zich verenigden. Met als inzet een gezamenlijke christelijk geïnspireerde politiek. Ik heb dat idealisme indertijd onderkend en met mijn stem gesteund. Gaandeweg echter is mijn loyaliteit verdampt bij de observatie, dat ‘christendemocratisch’ in de praktijk toch vaak niet veel meer betekende dan meebewegen met de grootste macht. Ook vraag ik me steeds vaker af of het niet veel te pretentieus is om een C in je partijnaam te voeren. Of in de naam van je voetbalclub, je fanfare of je thuiszorgvereniging. Die C (trouwens ook in CU) wekt enorme verwachtingen – die doorgaans niet allemaal waargemaakt worden, om het zacht te zeggen. Dries van Agt constateert bedroefd dat de C niet garant staat voor moedig opkomen voor een al decennia lang onrechtvaardig en onrechtmatig behandeld volk, i.c. het Palestijnse. (Trouwens, als ik het goed zie, zijn er ook mensen die aan diezelfde C nou juist de verwachting koppelen dat het CDA zich eenzijdig pro-Israël moet opstellen). Voor mij is steeds meer de vraag: voeren we de aanduiding ‘christelijk’ niet te lichtvaardig in onze vaandels? Denkend aan een woord van de profeet Micha, waarin de basics van godsdienst worden geformuleerd: ‘Hij heeft u bekendgemaakt, o mens, wat goed is en wat de HERE van u vraagt: niet anders dan recht te doen en getrouwheid lief te hebben, en ootmoedig te wandelen met uw God.’ Misschien is het tijd voor wat meer bescheidenheid.
Comments