Gisteren en eergisteren Hardenberg/Ommen/Hellendoorn gedaan. Hoezo Nederland vol? En by the way: hoezo Nederland vlak? Bovenop de Lemelerberg waan je je ver buiten de grenzen van Kaaskoppenland. Tien etappes achter de rug nu, vijf keer een tweedaagse, met telkens weer verrassende overnachtingsplekjes, leuke ontmoetingen onderweg en overwegend mooie, autovrije of autoluwe paden. Soms even schrikken als een paar mountainbikers je met hoge snelheid over een bospaadje tegemoet komen, maar vervelend zijn ook die ontmoetingen niet. Er wordt vriendelijk bedankt en gegroet als we even opzij stappen. En hieraan gekoppeld meteen mijn eerste overpeinzing tijdens dit traject: zou het kunnen dat mensen in dit dun bevolkte deel van Nederland, waar je als buren elkaar heel erg nodig kunt hebben, waar niet alles in de winkel om de hoek voor het grijpen ligt, waar de natuur rust en harmonie ademt, in een andere, wellicht gezondere, mentale en sociale klimaatzone opgroeien dan in meer dichtbevolkte gebieden in ons land? Is dat de reden dat de mensen hier over het algemeen gemoedelijker, minder gehaast, opener en onbevangener lijken? Het was werkelijk opvallend hoe in de dunbevolkte gebieden die we tot nog toe doorkruisten, alle wandelaars, hardlopers en fietsers elkaar groeten. En dan nog een overpeinzing: dankzij het internet met zijn onbeperkte mogelijkheden is er eigenlijk geen enkele vraag die onderweg opkomt, die je niet met een paar klikken of vingerbewegingen beantwoord kunt krijgen. Hoe laat de laatste bus uit Hellendoorn naar Nijverdal vertrekt bijvoorbeeld. (Opgelet: op zaterdag gaat die iets voor half vijf en er kunnen maximaal acht passagiers mee!) Of waar de eerstvolgende uitspanning is, met koffie en een toilet. Alles kun je opzoeken, maar het is veel leuker om het gewoon te vragen! Vrijwel iedereen is bereid om behulpzaam te zijn en steeds vaker vraag ik me af of de toenemende digitalisering – hoe handig ook – niet navenant nadelig is voor de o zo noodzakelijke menselijke contactmomenten in het leven van alledag. Al geef ik grif toe dat ik liever niet zonder de smartphone op stap zou gaan… Al was het maar om het thuisfront regelmatig te laten meegenieten van markante momenten onderweg.
Comments