Salam en sjalom uit Bethlehem (2)

Deze afbeelding ging twee jaar geleden in de dagen rond Kerst wereldwijd viraal. ‘Christ in the rubble’. Een bijzondere kerstgroep! Het kindje Jezus als Palestijns kindje, geboren tussen het puin van Gaza stad. Een theologisch laagje dieper zou je ook kunnen zeggen dat het een actuele concretisering was – en is! – van het concept incarnatie. God daalt in het Kind Jezus letterlijk af in onze puinhopen, God kiest voor inwoning in uitgerekend dit menselijk bestaan: daar waar we keihard met ons failliet worden geconfronteerd. Met onze onmacht en onwil tot vrede en recht. Met onze onverschilligheid, onze hebzucht, onze grenzenloosheid, onze bevooroordeeldheid en wat al niet meer. In die wereld wil God God-met-ons zijn en dat is wat mij betreft zowel een troostend als een zeer appellerend verhaal. Ik had me destijds eigenlijk nooit afgevraagd waar deze bijzondere kerstgroep te vinden was. En ik ging ervan uit dat deze na Kerst weer opgeruimd zou zijn. Dat klopt ten dele. De schapen, de kamelen, de herders en de wijzen ontbreken. In plaats daarvan staat er nu het kruis, met de groene takken van Palmzondag versierd. En wat blijkt: dit tafereel heeft al enige jaren een vaste plek in de Evangelisch Lutherse kerk in Bethlehem. Afgelopen zondag ging ik daar ter kerke en werd met dit indringende beeld geconfronteerd. De kerkgangers daar zien het elke week, ook komende zondag. Dan staat een ander kind centraal, want dan wordt jongste kleinzoon van Daher, de oudste van de zonen van de familie Nassar en bij uitstek de boer op de farm,  gedoopt. Hij is weliswaar niet in ‘rubble’ geboren, want zijn vader is al vele jaren geleden naar de Verenigde Staten geëmigreerd, zoals zoveel Palestijnen die de uitzichtloosheid wilden en konden ontvluchten. Speciaal om hun jongste zoon hier te laten dopen zijn ze uit Amerika gekomen. Maar evengoed is hij geboren in een wereld waarin kostbaar mensenbloed achteloos vergoten wordt. Een mooi gebrandschilderd raam in deze Lutherse Kerk toont het Kerstevangelie in de persoon van een engel die de geschrokken herders geruststelt en zegt: wees niet bang, ik verkondig jullie grote blijdschap. Hoe zou het ook anders in Bethlehem? Maar van vrede is hier allesbehalve sprake, waar bijna dagelijks de F35’s met oorverdovend lawaai overkomen en we de doffe dreunen van inslagen in Gaza dag in dag uit in de verte horen. Toch… zo’n doopdienst, met een kind in het midden dat alles nog voor zich heeft, met ouders die het beste willen geven om hun kind wegwijs in het leven te maken, omringd door een gemeenschap van meelevende mensen die zich samen met de familie verheugt, biedt hoe dan ook , al is het maar voor even, een glimpje vergezicht op een wereld nieuw.