Ik ben een radiomens. In de auto, ook wel tijdens het hardlopen of wandelen. NPO 1 bij voorkeur, nieuws, actualiteit, interviews, commentaar en achtergronden bij het nieuws. ‘Spraakmakers’, van KRO/NCRV is een van mijn favoriete programma’s. Boeiende thema’s, interessante studiogasten, de gesprekken uitstekend geleid door Ghislaine Plag (en op vrijdag door Carl-Johan de Zwart). Vast onderdeel is de nationale nieuwsquiz om half twaalf, waarvoor ik me nog nooit heb durven aanmelden, omdat je dan echt het nieuws van de voorafgaande 24 uur tot in detail bestudeerd moet hebben.
Lange inleiding, om uit te komen bij woensdagmorgen 31 maart. Het is ongeveer half elf. Interessant gesprek over 20 jaar homohuwelijk. Ghislaine doet een vooraankondiging van de nationale nieuwsquiz en leest als opwarmertje alvast de15e vraag voor, die vandaag als volgt luidt: voor welke bijzondere overtreding heeft de keeper van Juventus, Gianluigi Buffon, van de Italiaanse voetbalbond een boete van 5000 euro opgelegd gekregen?
Vervolgens krijgen we als ‘hint’ een radiofragmentje te horen. In dit geval een stukje tekst van een Nederlandstalige commentator bij een incident tijdens een verder niet bij name genoemde wedstrijd, waarbij de man tot tweemaal toe een expliciet godverdomme inlast (allemaal terug te luisteren via NPO 1 radio, uitzending gemist).
Door presentator en studiogasten wordt er wat verlegen-lacherig op gereageerd – nou, nou, KRO/NCRV!!! – en ik krijg de indruk dat Ghislaine Plag er volledig door overvallen wordt, wat overigens niet pleit voor de wijze waarop ze dit programma heeft voorbereid.
Versta me goed: ik ben allesbehalve een moraalridder. Ik heb gewerkt in een omgeving waarin krachttermen en bastaardvloeken voor veel collega’s tot de – meestal niet heel grote – woordenschat behoorden. Niet om anderen te kwetsen, a la Youp van ’t Hek, ook niet omdat ze de hemel wilden uitdagen of aanklagen, maar uit pure taalarmoede.
Soms zei ik daar wel eens iets van, maar vaker niet. Het zou niet echt begrepen worden en ik wilde als geestelijk verzorger niet het imago van moraalofficier krijgen.
Maar als betalend lid van de NCRV wil ik nu wel zeggen, - en elke lezer van deze blog mag dit van mij delen en verder uitdragen - dat dit een vorm van stijlverlies en respectloosheid is die me zwaar op de maag ligt. Zorgvuldig taalgebruik, zeker in het publieke domein en in de media, is een kwestie van beschaving. Ik vind het gebruik van de C in de naam van politieke partijen, omroepverenigingen en andere clubs toch al een veel te pretentieuze ambitie, maar als die C er dan zo nodig moet instaan... laat dan de output er zoveel mogelijk mee overeenstemmen. Zou best spraakmakend kunnen zijn …
Comments