Ik ben helemaal geen televisiekijker. Maar toen twee jaar geleden door de lockdowns allerlei avondactiviteit ineens weg viel, ontdekte ik dat er toch een heleboel moois en leerzaams binnen te halen is (en een aanzienlijk grotere hoop rotzooi trouwens ook).
Een van de grootste ontdekkingen was voor mij ‘Zomergasten’. Drie uur interview met interessante mensen, afgewisseld met door de studiogast uitgekozen filmfragmenten. Ik was na de eerste keer volledig verkocht en probeer er sindsdien niet één te missen.
Afgelopen zondag dichter des vaderlands Lieke Marsman. Wat een indrukwekkende persoonlijkheid! Om met een ongeneeslijke ziekte waaraan je letterlijk lijf en leden kwijtraakt, zo beheerst, -en toch niet koel of emotieloos – je verhaal te delen … ik was diep geraakt.
Ze vertelde over haar fascinatie voor verhalen over UFO’s, en ook voor verhalen over Bijna Dood Ervaringen. En ze vertelde over de kracht van religie, die ze ontdekte tijdens haar ziek-zijn, hoewel ze daar van huis uit volstrekt niets van meegekregen heeft. En waar ik ten aanzien van de UFO’s vooral scepsis voel, versta ik haar fascinatie voor dit fenomeen in dezelfde lijn als haar geboeidheid door getuigenissen over een ‘hiernamaals’. Het gaat om de mogelijkheid, beter nog: het intense verlangen, dat onze werkelijkheid niet plat is, dat er ‘meer’ is, dat we deel zijn van een groter geheel, dat het niet over en uit is bij onze laatste ademtocht.
Als dominee moet, of mag, ik daar vaak iets over zeggen bij uitvaarten. Ik refereer daarbij aan oude teksten van Psalmdichters en apostelen. Maar ik realiseer me heel goed dat die het ook niet wisten. Het komt uiteindelijk neer op een niet te bewijzen hoop, op vertrouwen tegen de klippen op, dat onvoorwaardelijke liefde ( en in mijn geloof is dat een synoniem voor ‘God’) , het laatste, het diepste, het meest blijvende is. Het was veelzeggend dat Henriette Roland Holst het laatste woord in deze uitzending van Zomergasten kreeg met haar bekende gedicht over de ‘Zachte krachten’:
Liefde is de zin van ’t leven der planeten en mensche’ en diere’.
Er is niets wat kan storen ’t stijgen tot haar.
Dit is het zeekre weten: naar volmaakte Liefde stijgt alles mee.
留言