Ook in veel kleine dorpjes in mijn regio Rivierenland in de West-Betuwe verblijven sinds het begin van de oorlog Oekraïense vluchtelingen. In caravans, in een haastig aangepast leegstaand schoolgebouwtje (meer en meer dorpen hier hebben geen eigen school meer, maar that's another story...), bij particulieren in tuinhuizen en in souterrains. Een golf van bereidwilligheid en hulpvaardigheid ging door onze dorpen. En ja, daarmee vergeleken stak de reactie op de komst van Afghaanse of Syrische statushouders wel wat zuinig af. Maar ik wil niet zuur doen: ik denk dat dankzij de Oekraïners ook meer empathie voor vluchtelingen in het algemeen is ontstaan. In mijn eigen woonplaats is een grote groep vrijwilligers al vele weken lang betrokken bij de -tijdelijke – opvang van honderdvijftig mensen die anders nu nog in Ter Apel onder de blote hemel hadden gelegen.
Zondag 30 oktober jongsleden had in de kerk van Buurmalsen, een dorpje aan de route naar Santiago de Compostela, (met een prachtig fresco met de apostel Jacobus), een bijzondere doopdienst plaats. Een jong Oekraïens echtpaar dat hier sinds maart verblijft, had, naar aanleiding van een door de kerk uitgereikte flyer in de Oekraïense taal, contact gezocht met de predikant en gevraagd om de doop van hun dochtertje. Dat had natuurlijk in hun eigen land, in hun eigen kerk, volgens hun eigen oosters-orthodoxe rite moeten gebeuren, maar door de Russische invasie en daaropvolgende vlucht was de doop van de kleine Varvara er niet van gekomen. Of het in de protestantse kerk kon. Ja, dat kon! In een week tijd was alles geregeld. Tal van mensen hebben zich bovengemiddeld ingezet. Er werd een complete doopliturgie samengesteld, met protestantse, maar ook met oosters-orthodoxe kenmerken. De kinderen van de lokale zondagsschool studeerden een dooplied in. Er kwam een tweetalig liturgieboekje, een doopkaars, een kinderbijbel in het Oekraïens. Er klonken warme woorden namens de locale kerkgemeenschap. Tekst voor de korte meditatie in twee talen was een volgens de evangelist Marcus op strenge toon uitgesproken woord van Jezus: "laat de kinderen tot Mij komen en verhindert ze niet!". En we constateerden met elkaar, dat Poetin niet heeft kunnen verhinderen dat deze ouders hun kind door de doop symbolisch bij Jezus konden brengen, en dat ook verschillen in taal, cultuur en religieuze traditie daartoe geen obstakel vormden. Op de dooprol, waarop in Buurmalsen de namen van alle dopelingen worden bijgeschreven, met de dooptekst erbij, prijkt vanaf heden een naam in Cyrillisch schrift. En zo is het een klein monument, dat enerzijds herinnert aan de ontwrichtende gevolgen van oorlog, maar toch vooral aan wat mensen voor elkaar kunnen betekenen, als geloof, hoop en liefde de toon zetten.
