In de periode dat velen Sinterklaas vieren, christenen zich in vier adventsweken opmaken voor het kerstfeest en vele anderen voor de seculiere variant daarvan, viert de synagoge Chanoeka, dit jaar in de week van 8 tot 15 december. Schokkend vond ik het om in een interview te lezen, dat een joodse vrouw in een Nederlandse stad niet langer de chanoekia, de kandelaar met de negen kaarsjes, voor haar raam durft zetten, uit angst voor antisemitische reacties. Hoe bizar, dat verontwaardiging over de misdaden van Hamas veel mensen blijkbaar volstrekt ongevoelig maakt voor het immense leed dat de Palestijnse bevolking in Gaza te verduren heeft. En omgekeerd: hoe bizar dat boosheid over het Israëlische geweld mensen kennelijk een vrijbrief biedt om zich racistisch, beledigend en bedreigend uit te laten tegenover iedereen die tot het joodse volk behoort of zich tot het joodse geloof bekent, waar ook ter wereld.
Op het feest van Chanoeka wordt de hernieuwde inwijding van de tempel in Jeruzalem herdacht. Het lange verhaal kunt u wel ergens op Wiki vinden, het korte is dit, dat er nog maar olie was voor één dag, maar dat door een wonder de kandelaar een volle week bleef branden op dat kleine beetje olie. Maar volgens mij is het grootste wonder, dat er iemand was die gezegd heeft: laten we in elk geval vandaag dat licht aansteken! Laten we hier en nu iets doen met het kleine beetje reserve dat we nog hebben, in plaats van ons te laten verlammen door wat we tekort komen! Dat lijkt me een levensles die voor alle mensen, ongeacht religie of overtuiging, toepasbaar is in de duisternis van onze dagen.
de mijmeringen over het licht, nav het licht en wat het zou moeten zijn en betekenen, brachten mij bij de volgende site: https://www.nieuwwij.nl/themas/wie-licht-brengt-zal-ook-licht-ontvangen/ Dank voor de inspiratie.