Israël aangeklaagd wegens genocide... Ik moet bekennen dat ik daar moeite mee heb. Ik voel wel mee met een van mijn zwagers die vorige week voor dag en dauw de trein heeft gepakt om in Den Haag voor het gebouw van het Internationaal Strafhof met een Israëlische vlag te gaan staan zwaaien. Maar dat gaat mij persoonlijk toch weer niet zo gemakkelijk af. Er sneuvelen in Gaza teveel onschuldige mensen door de – na 7 oktober voorspelbare – keiharde reactie vanuit Israël. En wie ooit in de gelegenheid is geweest, het leven ‘’achter de Muur’’ een poos van dichtbij mee te maken – en ik heb die gelegenheid ruimschoots gehad – kan echt niet meer uit de voeten met het beeld van Israël als de dappere kleine David tegenover een dreigende Palestijnse Goliath. Ik heb vooralsnog besloten om aan geen enkele demonstratie mee te doen, geen petities te tekenen voor of tegen de een of ander, geen Israëlische of Palestijnse vlag voor m’n raam te hangen en vooral te proberen, het verdriet en het lijden aan beide kanten te respecteren en niet tegen elkaar uit te spelen. Ik heb overigens wel een vlag voor mijn raam hangen… de Oekraïense. Over genocide gesproken. Maar ook in dit conflict wil ik niet doof en blind zijn voor het verdriet van talloze Russische vaders en moeders, partners en kinderen, die hun man, vader of zoon als kanonnenvoer moeten afstaan aan een megalomane dictator.
Comments