VIVA ALANYA (10)
Langzamerhand begint het referendum van komende zondag het straatbeeld in Alanya te beheersen. Zelfs het alomtegenwoordige oranje-groen van de razend populaire plaatselijke voetbalclub Alanyaspor valt in het niet bij alle verkiezingspropaganda. Veel spandoeken tonen het hoofd van Erdohan of dat van partijgenoten, met het woord EVET (=JA) in grote rode letters centraal in de tekst. Regelmatig rijdt er een geluidswagen over de boulevard en door de twee hoofdstraten van Alanya die, voor mij helaas onverstaanbare, wervende teksten uitdraagt die erop neerkomen dat Alanya zondag EVET moet zeggen.
Toch is het niet zo, dat er uitsluitend pro-Erdohan propaganda plaats heeft. Wel zijn er veel meer EVET posters, banners en vlaggen dan spandoeken met HAYIR (=NEE), maar ze zijn er wel! Natuurlijk ben ik te zeer buitenstaander om daar meteen bewijs aan te kunnen ontlenen dat we hier in een open democratie leven, maar ik noteer het wel even voor de volledigheid.
Net als dat op het grote plein in Alanya aan de ene kant van de straat een kraampje met folderaars is te vinden, waar de passanten een JA-folder wordt verstrekt. Terwijl aan de overzijde een clubje mensen NEE-folders uitdeelt. Tot op heden heb ik niet kunnen waarnemen dat de aanhangers van beide kampen elkaar letterlijk of verbaal in de haren vliegen. Nogmaals, het is geen sluitend bewijs dat de vrijheid van meningsuiting in Turkije bloeit, maar ik noem het even voor de beeldvorming in Nederland.
Gisteren zaten we met een groep Hollanders, Vlamingen en Turken op een terrasje, na afloop van een mooie bergwandeling. Ineens reed een grote bestelwagen langs, volledig beplakt met HAYIR-posters. Via een versterker klonk luide muziek, vergezeld van leuzen die ons dringend opriepen om zondag vooral HAYIR te zeggen. De Turken in ons gezelschap begroetten dit verschijnsel met luide aanmoedigingen, zij hadden geen angst om hun voorkeur te laten blijken.
Het zijn vooral wij, de buitenlanders hier, die zich liever in het openbaar niet al te stellig uitspreken. Wij weten niet precies wat beter voor de bevolking van dit land is, als de bevolking zelf daar in een geschatte verhouding van 50/50 over van mening lijkt te verschillen. Maar buitenlanders die hier voor relatief weinig geld een mooi appartement huren of gekocht hebben, weten één ding zeker: liever geen gedonder in onze glazen!
