Hoewel ik het Carnaval weer geheel langs me heen heb laten glijden, - als geboren calvinist zit dat me nou eenmaal niet in het bloed - , probeer ik altijd wel aan te sluiten bij de traditie van versobering die met Aswoensdag begint. Niet dat ik de pretentie heb, daarmee ook maar iets van de lijdensweg van Christus, of van geplaagde en geslagen medemensen, te kunnen meevoelen. Maar het is zinvol om af en toe eens te resetten en vragen te stellen bij vanzelfsprekendheden die gaandeweg in je levenspatroon insluipen. Dit jaar wil ik mezelf de komende weken wat beperkingen opleggen in het gebruik van de smartphone. Vanaf vanavond tot aan Pasen blijft daarom Facebook, (afgezien van het plaatsen van deze wekelijkse blog) een gesloten boek. Ook staak ik voor de komende zes weken de intellectuele strijd tegen mijn negen vaste Wordfeud-opponenten, met wie ik soms tot ver na middernacht de degens kruis. En nou maar zien of ik deze vorm van onthouding kan lijden!
