Hebt u dat nou ook wel eens? Dat je bij het kennisnemen van het nieuws denkt: als ik God was … Dan zou ik mensen die onbeschaamd hun afgedankte rotzooi in de natuur dumpen, met een moeilijk te behandelen ziekte slaan, melaatsheid of zo. Ik zou hooligans en andere vandalen trakteren op hardnekkige kwalen die hen maandenlang aan bed zouden kluisteren. En voor grote criminelen die rijk worden van andermans zwakheden door de handel in drugs, had ik iets ongeneeslijks in petto. Voor Russische en andere dictators ook. En voor Amerikaanse senatoren van republikeinse snit die met een huichelachtig beroep op de grondwet liever zien, dat docenten gewapend voor de klas staan, dan de lucratieve wapenhandel te verbieden of tenminste zwaar aan banden te leggen. Ik zou militairen die zich aan oorlogsmisdaden schuldig maken, langdurige geslachtsziekten toebedelen, als pijnlijk aandenken aan hun beestachtig gedrag. Ik weet het, het is veel beter dat het laatste oordeel over anderen niet aan mij is. Misschien moet ik volgend jaar maar naar Bruce Springsteen, op 25 mei in de Arena. ‘The Boss’ zingt over de trein naar het Land of Hope and Dreams, waar ‘heiligen en zondaars, verliezers en winnaars, hoeren en gokkers, gekken en koningen, dieven, verloren zielen en gebroken harten’ allemaal aan boord mogen, zonder ticket. Want zo is God, zingt de oude meester. Zo is God, leert ook Jezus. En Hij spreekt over zeventig maal zeven maal vergeven, en verhaalt over een rebelse zoon op wiens terugkeer een vader al die tijd blijft wachten. Hij bidt zelfs in het uur van zijn dood voor zijn moordenaars. Zo is God, leert ook moeder de kerk en ik probeer het op mijn plek en mijn manier na te zeggen. Maar er zijn momenten dat als het aan mij zou liggen, die trein van Bruce stukken leger blijft.
Comments