Wat (tijdelijk?) uit ons leven verdwenen is en wat ik niet mis of gemist heb, - soms tot mijn eigen verbazing - in de afgelopen weken:
*Studio Sport op zondagavond en meer algemeen: de vele voetbalwedstrijden op televisie.
*Volle perrons en reizen in overvolle treinen.
*Avonden vergaderen
*Uit eten gaan.
*Sociaal wenselijk bezoek.
*Vliegen, en al het gedoe dat eraan voorafgaat, vooral de veiligheidscontrole.
Dingen waar ik aan ga wennen, soms te goed:
*’s Morgens geen wekker zetten.
*’s Avonds om half elf uitgebreid gaan zitten om een complete aflevering van Midsummer Murders te bekijken (en dus ver na twaalven in bed belanden.).
*Eten bestellen bij een plaatselijke horeca. Het argument, “we moeten onze eigen middenstanders steunen” is altijd ruim voldoende.
*Zondagsmorgens uiterst traag op gang komen, de kerkdienst kan ik immers op elke gewenste tijd volgen.
Wat ik meer en meer ga missen:
*Het avondje zaalvoetbal met mijn sportvrienden.
*Bezoek aan een museum, bioscoop of concertzaal.
*De maandelijkse Bach-cantate in de Barbarakerk.
*Gasten aan tafel
*Zonder enige reserve mijn kleinkinderen durven oppakken en knuffelen
Intussen zijn we onze intelligente lockdown geleidelijk met navenante intelligentie aan het oprekken. Van lieverlee worden we vrijer in de komende weken. Te vrij wellicht? De tijd zal ons nog veel leren!
