Met mijn dochters heb ik afgelopen zaterdag in het Ziggodome afscheid genomen van De Dijk. Na een dikke veertig jaar bijdragen aan de Nederlandstalige popmuziek met ijzersterke muziek op vaak pakkende poëtische teksten. Een mooie ervaring om met m’n drie meiden te midden van enkele duizenden andere liefhebbers bijna drie uur lang mee te zingen en te bewegen… Volgens mijn stappenteller had ik na het concert twee kilometer pas op de plaats gemaakt. Het was voor veel mensen niet alleen genieten, er werden ook heel wat traantjes vergoten. Afscheid confronteert, altijd weer, met ‘de dingen die voorbijgaan’. En bovendien zingt Huub heel wat liedjes die voor velen een emotionele waarde hebben. Liedjes die geklonken hebben bij een huwelijk, of bij een uitvaart. En opnieuw besef ik en ervaar ik hoe de combi van goed gekozen woorden en muziek zich bij ons regelrecht een weg naar binnen kan banen.
Iemand die dat ook heel goed beseft en ervaart, is vlootpredikant Fred Omvlee. Sinds jaar en dag trekt hij door het land met zijn zogenoemde Elvis-vieringen. Afgelopen zondagavond was ik er bij. In Lexmond. In een stampvolle kerk. Een enthousiast koor had een paar songs ingestudeerd. Fred zelf vertelde over het leven van Elvis. Las een Psalmtekst over Gods leiding, waar de jonge Elvis ooit zelf in z’n bijbeltje een hartenkreet had bijgeschreven. We zagen en hoorden filmfragmenten. Fred zong zelf – en goed! – en we zongen samen. Er werd gebeden en we kregen de zegen. Anderhalf uur later stonden we buiten, de tijd was omgevlogen en onze aandacht geen seconde verslapt. Opnieuw: de combi van goede muziek en wat welgekozen woorden. En, niet te vergeten, de enorme mogelijkheden die de hedendaagse techniek biedt.
Comments