Dat Zelenski uitgerekend op 4 mei in Nederland was, zal echt geen toevallige samenloop van omstandigheden zijn geweest. Een volk dat het eigen oorlogsleed en de oorlogsgetroffenen herdenkt zal, zo heeft men ongetwijfeld geredeneerd in Kiev, meer dan gemiddelde empathie kunnen opbrengen voor een volk dat heden ten dage met oorlog en agressie wordt geconfronteerd. En wellicht leidt dat dan weer tot de toezegging van – liefst snelle - extra militaire hulpmiddelen om deze oorlog te kunnen beëindigen, met iedereen weer aan de eigen kant van de landsgrenzen zoals ze waren.
Het verraste me niet, dat Geert Wilders afwezig was bij de ontvangst van Zelenski. Dat ook Caroline van der Plas de kaart trok van 'dit is onze herdenking’, had ik eerlijk gezegd niet zien aankomen. Volgens mij zou één van de belangrijke lessen van 40-45 zo onderhand wel mogen zijn, dat we wars moeten zijn van elke vorm van eng nationalisme, dat immers het risico van bloed en bodem- ideologie in zich draagt.
Ik vond die omgekeerde vlag altijd al lastig, maar nu weet ik helemaal zeker – hoezeer ik me ook zelf regelmatig grondig erger aan het beleid van onze huidige regeringscoalitie - dat ik aan mijn gevel nooit een omgekeerde vlag zal hangen. Overigens ben ik van mening dat 5 mei elk jaar een nationale feestdag zou moeten zijn.
