Misschien een beetje mosterd na de maaltijd. Anderzijds, je kunt er niet vroeg genoeg bij zijn… De kwestie is als volgt: in onze wijk was een boze buurvrouw. De ganse oudejaarsdag al werd er door de aanstormende generatie voor haar huis driftig op los geknald. Via de Facebook buurtpagina riep ze de ouders ter verantwoording. Ik kon wel een beetje met haar meevoelen. Al was het maar namens onze kat. Tegelijkertijd kon ik me ook prima verplaatsen in de veertienjarige artilleristen. Ook ik ging op die leeftijd voor het betere knalwerk, destijds de strijkers, zevenklappers en kanonslagen. Moet er wel bijzeggen dat van zo’n donderslag van een generatie terug onze kat zelfs niet met haar ogen zou knipperen. En natuurlijk kon je niet wachten tot twaalf uur ’s nachts met het afsteken van dat spul! Dat het donders vervelend voor velen is, daar kan ik intussen goed inkomen, nu het knalvuurwerk – al dan niet legaal – qua lawaai en gevaar steeds meer op oorlogstuig begint te lijken. Vuurwerk in de nacht van oud en nieuw is een traditie die om milieuredenen misschien volledig afgeschaft zou dienen te worden. Maar daar gaat geen enkele regeringscoalitie z‘n vingers aan branden, zelfs al zouden Groen Links en Marianne Thieme op het pluche belanden. Het zij zo. Wel lijkt het me hoog tijd worden voor een aantal krachtige maatregelen, om ervoor te zorgen dat wat ooit een leuke, verbindende traditie was, niet verder ontaardt in een splijtend maatschappelijk fenomeen. Wat mij betreft: een verbod op productie en verkoop van het domme knalwerk, en meer siervuurwerkshows op centrale locaties, onder toezicht. Ik ben benieuwd of dit kleine item straks ergens tussen alle grote woorden in een verkiezingsprogramma terug te vinden is. Volgens mij zijn er stemmen mee te winnen. In ieder geval die van de boze buurvrouw!
